یاد ایام زمستان

بالاخره زمستان هم آمد و برف آغازیدن گرفت 

بازهم مثل همیشه این شهر چهره سرد و زمستانی به خود گرفت 

و خدا باز هم لطفش شامل حال ما گردید و دردانه های رحمتش را برای ما فرستاد و چه زیبا 

آرام آرام دانه های قشنگ برف بر زمین می نشینند و همه جا سفید می شود به سفیدی دل من 

یادش بخیر چه روزهایی داشتیم دوران نوجوانی برف بازی در حیاط مدرسه تا سر حد مرگ 

شاید دوستان به خاطر داشته باشند که یک روز مرا پشت حیاط مدرسه خوابانند و آنقدر برف روی من ریختند که دیگر معلوم نبودم و من فکر می کردم که به علت کمبود اکسیژن در میان انبوهی از برف جان خواهم داد و فریادهایم چه بی اثر بود !  

یادش بخیر!