افسوس

امروز خودم خوشحالم و سرحال 

مشکلی هم ندارم شاد شادم 

ولی می ترسم  

احساس می کنم هر لحظه ممکنه این مردمان بد برام مشکلی ایجاد کنند و این زندگی قشنگ و شادم  رو دستخوش تغییرات کنند 

نمی دونم چرا مردم اینجوری شدند 

دوستی ها مال دوران کودکی بود و نوجوانی 

محبتهای صمیمیانه مال اون موقع ها بود 

شادی و غم رو تقسیم کردن مال اون موقع ها بود 

الان مردم از شادی دیگران ناراحت میشن و از غم دیگران خوشحال  

دیگه کسی چشم نداره شادی و عشق دیگران رو ببینه 

مردم دوست دارن به هم ضربه بزنن 

کاش دوباره می شد به اون داره ها بازگشت و دوباره دوستان خوب داشت 

افسوس که گذشت و دیگه بر نمی گرده

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد